برادران گرامی ، مطابق قانون می توان پرداخت مهریه را بصورت مؤجل در سند ازدواج عنوان و درج نمود بدین صورت که زوج مهریه زوجه را 31 سال بعد از تاریخ عقد به زوجه پرداخت خواهد نمود یا به دیگر سخن در سند ازدواج قید گردد که پرداخت کامل مهریه زوجه در سال 1431شمسی می باشد و تا عدم وقوع سرسید زوجه حق هر گونه مطالبه ای را نخواهد داشت .
مزیت این اقدام این است که اگر به هر دلیلی عروس خانم به قصد فریب و در نهایت مطالبه مهریه سر به فلک کشیده خود را بعد از عقد از آقا داماد مطالبه داشته باشد خانم از همان ابتدا نمی پذیرد و از رفتن به دفتر خانه ازدواج رسمی امتناع می نماید و این اقدامِ عروس خانم برای آقای داماد هوشیاری ، احتیاط و زنگ خطری ایجاد می نماید و از حیلت و نیرنگ و دام مهریه خارج می گردد.
چرا که امروزه دختران به واسطه ازدواج به هدف و مقصود اصلی خود که مطالبه مهریه های سنگین و سر به فلک کشیده است تن می دهند و در این راستا آقای داماد با هزار امید و آرزو گرفتار دادسراهای خانواده و دادگاه ها و در نهایت عجز در پرداخت مهریه خانم خود و سر انجام راهی زندان ندانم بکاری و بی تدبیری خودش می گردد. چرا که اگر در قبول مهریه قدری عاقلانه و خردمندانه برخورد می نمود الان به چنین فاجعه ای غمناک در زندگی مبتلا نمی شد .
نکته قابل ذکر این است که «مؤجل نمودن مهریه» و «عندالاستطاعه بودن» مهریه دو موضوع جداگانه و بسیار مفید می باشد که عنوان نمودن هر کدام در سند ازدواج بنا به اختیار است و این دو عنوان منافات و تضادی با یکدیگر هم ندارد و هر دو هم قانونی می باشد و هم لازم الاجرا است و این که هر دو عنوان را هم می توان با هم شرط نمود و یا انفرادی ، باز هم منع و ایراد قانونی به هیچ وجه نخواهد داشت .